درایو سخت یکی از اجزای اصلی کامپیوترهای جدید است. بسیاری از ما هر چند سال یک بار درایو سخت خود را عوض کرده و یا یکی دیگر می‌خریم. اما با این همه تنوع کدام یک برای ما مناسب است؟ 

خبر خوب اینجاست که خرید درایو سخت کار ساده‌ایست و تا زمانی که به این هفت نکته توجه داشته باشید مشکلی برای شما پیش نخواهد آمد. 

1- درایو دیسک سخت و یا درایو حالت جامد؟ 

اولین تصمیمی که شما باید هنگام خرید درایو سخت بگیرید این است که درایو دیسک سخت (HDD) خریداری کنید یا درایو حالت جامد (SSD). 

درایو حالت جامد نوعی درایو است که برای ذخیره اطلاعات از چیزی به نام حافظه فلش به جای دیسک فلزی چرخان استفاده می‌کند. درایو حالت جامد چیزی شبیه به یک درایو فلش USB خیلی بزرگ است. اما کدام یک بهتر است؟

اول این که درایو حالت جامد داده‌ها را سریع‌تر می‌خواند و می‎نویسد. دوم این که این درایوها نیروی کمتری مصرف می‌کنند در نتیجه طول عمر باتری لپ‌تاپ را بالا می‌آورند. سوم این که درایو حالت جامد بی حرکت است در نتیجه صدایی نمی‌دهد و طول عمر آن بیشتر است. مشکل اینجاست که درایو حالت جامد بسیار گران‌تر است و ظرفیت پایین‌تری نسبت به درایو‌های دیسک سخت دارد. 

اگر نمی‌خواهید پول زیادی خرج کنید و یا هدف شما از خرید دیسک بکاپ گرفتن از اطلاعاتتان است درایو دیسک سخت بخرید. 

اما اگر هدفتان این است که با استفاده از درایو خود سیستم عامل را اجرا کنید و یا از فایل‌ها و برنامه‌های خود زیاد استفاده می‌کنید، به خصوص اگر با لپ‌تاپ خود بازی می‌کنید درایو حالت جامد برای شما مناسب‎تر است. 

2- اندازه و رابط کاربری درایو سخت 

وقتی که تصمیم گرفتید که کدام نوع درایو سخت برای شما مناسب است باید ظاهر و اندازه‌ی دیسک خود را در نظر بگیرید. خوشبختانه تنها دو انتخاب وجود دارد و با توجه به دستگاهی که دارید خیلی حق انتخاب ندارید.

 درایوها در دو اندازه هستند: 3.5 اینچی و 2.5 اینچی. 

در درایو دیسک سخت داده روی دیسک‌های فلزی چرخان ذخیره می‌شود، در نتیجه برای داشتن فضای بیشتر به دیسک‌های بیشتری نیاز است. به همین دلیل درایوهای حالت جامد دسکتاپ معمولاً 3.5 اینچی و با ظرفیت ماکزیمم 12 ترابایتی موجود هستند. در حالی که در لپ‌تاپ‌ها درایوها 2.5 اینچی و ظرفیت ماکزیمم 4 ترابایتی هستند. 

اما درایوهای حالت جامد به دلیل این که اجزای متحرک ندارند می‌توانند کوچک‌تر باشند. بیشتر این درایوها در اندازه‌ی 2.5 اینچی ساخته می‌شوند. اما اگر به یک درایو حالت جامد 3.5 اینچی نیاز دارید می‌توانید از آداپتور استفاده کنید. 

بیشتر درایوهای مدرن (هردو HDD و SSD) از اتصالگر‌های SATA استفاده می‌کنند. درایوهای حالت جامد قدیمی‌تر که پیش از استاندارد SATA ساخته شده‌اند از اتصالگرهای IDE استفاده می‌کنند. درضمن درایوهای اکسترنال از طریق یک درگاه USB به سیستم شما متصل می‌شود. 

3- مشخصات و عملکرد درایو سخت 

همیشه پیش از خرید درایو سخت به این موارد دقت کنید: 

ظرفیت درایو: درایوهای دیسک سخت در همه‌ی اندازه‌ها و تا 16 ترابایت موجود هستند اما در اندازه‌ی خود محدودیت دارند. از طرف دیگر درایوهای حالت جامد کوچک‌تر هستند و به 60 ترابایت نیز می‌رسند. البته درایوهای حالت جامدی که برای مصارف معمولی استفاده می‌شود به ندرت به یک ترابایت می‌رسند. 

سرعت انتقال: عملکرد یک درایو دیسک سخت به عوامل مختلفی بستگی دارد اما دور بر دقیقه یا RPM یکی از مهم‌ترین آن‌هاست. دور بر دقیقه بیشتر به معنی سرعت انتقال داده‌ی بیشتر است. 

شما می‌توانید سرعت SATA داده را نادیده بگیرید. برای مثال یک درایو مدرن می‌تواند 3 گیگابایت بر ثانیه و 7200 دور بر ثانیه سرعت داشته باشد. عدد اول سرعت SATA است که سرعت ماکزیمم نظری اتصال است. هیچ درایو دیسک سختی نمی‌تواند اطلاعات را با این سرعت انتقال دهد. اما یک درایو با 7200 دور بر ثانیه همیشه سریع‌تر از یک درایو با 5400 دور بر ثانیه است. 

فضای حافظه نهان: وقتی که یک درایو سخت نیاز دارد تا داده را از یک بخش درایو به بخش دیگر بفرستد از حافظه‌ای خاص به نام حافظه نهان (cache) یا buffer استفاده می‌کند. 

حافظه نهان بیشتر باعث می‌شود که داده سریع‌تر انتقال یابد چرا که اطلاعات بیشتری را در زمان کم‌تر ذخیره می‌کند. درایوهای دیسک سخت مدرن دارای حافظه نهان بین 6 مگابایت تا 256 مگابایت هستند. 

زمان دسترسی: درایوهای دیسک سخت قدیمی عوامل دیگری دارند که روی عملکرد اثر می‌گذارد. برای مثال زمان قرار گرفتن دیسک در موقعیت مناسب برای خواندن اطلاعات. 

درحالی که دو درایو با 7200 دور بر ثانیه می‌توانند عملکردی متفاوت داشته باشند (ممکن است یکی از آن‌ها هنگام قرار گرفتن در موقعیت مناسب برای خواندن اطلاعات آرام‌تر عمل کند) هیچ استانداردی برای اندازه‌گیری زمان وجود ندارد. درضمن بیشتر درایوهای سخت مشابه عمل می‌کنند درنتیجه لازم نیست نگران این مورد باشید. 

درمورد درایوهای حالت جامد باید به سرعت خواندن و نوشتن ترتیبی توجه کنید. تا زمانی که این معیارها ماکزیمم سرعت اتصالگر SATA باشند که بیشتر آن‌ها هستند مشکلی برای شما پیش نخواهد آمد. 

نرخ شکست: ز آنجایی که درایوهای دیسک سخت مکانیکی هستند به هر حال زمانی خراب می‌شوند. بعضی از آن‌ها تا شش ماه و برخی دیگر تا شش سال هم دوام می‌آورند. همیشه پیش از خرید باید به این نکته توجه کنید. 

درایوهای حالت جامد جدید طول عمر بیشتری دارند ( میانگین نرخ شکست آن‌ها دو میلیون ساعت است در حالی که در مدل‌های قدیمی این نرخ یک میلیون نیم ساعت بود). 

4- قیمت درایوهای سخت 

هنگام خریدن درایو سخت به دستگاه‌های زیادی برخواهید خورد که ظاهر مشابه و قیمت‌های متفاوتی دارند. این به شما بستگی دارد که چه مشخصاتی را انتخاب کنید. 

یکی از بهترین روش‌ها برای این که بفهمید یک درایو ارزش پول پرداختی را دارد یا خیر این است که قیمت دستگاه را تقسیم بر ظرفیت فضای ذخیره سازی کنید تا ببینید برای هر گیگابایت چقدر پول می‌پردازید. این موضوع درمورد درایوهای حالت جامد نیز صدق می‌کند. 

5- درایو سخت اکسترنال  یا اینترنال؟

آخرین چیزی که باید به آن توجه کنید این است که از درایو سخت خود درون دستگاه استفاده کنید و یا خارج آن. 

درایوهای اکسترنال برای انتقال، ذخیره سازی و بکاپ گرفتن مناسب هستند. معمولاً از طریق USB  2.0،3.0، 3.1 به سیستم متصل می‌شوند و سرعت انتقال ماکزیمم 60 مگابایت بر ثانیه، 625 مگابایت بر ثانیه و 1250 مگابایت بر ثانیه دارند. USB 3.1 بهتر است اما این موضوع آنقدرها هم معیار مهمی نیست. 

درایوهای اکسترنال قابل حمل هستند و می‌توانید از آن‌ها روی کامپیوترهای مختلف و حتی تلویزیون استفاده کنید. 

اما از نظرهای دیگر درایوهای اینترنال بهتر هستند. 

هر درایوی را می‌توان به عنوان اکسترنال و یا اینترنال استفاده کرد. دراصل درایو اکسترنال درایو اینترنالی است که در یک قاب قرار گرفته است. اگر یک درایو اکسترنال خریده‌اید می‌توانید قاب آن را برداشته و از درایو در داخل دستگاه استفاده کنید. 

ما به شما پیشنهاد می‌کنیم که برای درایو اکسترنال از درایو دیسک سخت استفاده کنید چرا که نیازی به عملکرد بالای درایو حالت جامد ندارید. درضمن درایو دیسک سخت طول عمر بیشتری دارد. 

اگر سرعت برای شما مهم است از یک درایو حالت جامد به جای درایو دیسک سخت استفاده کنید. تعداد آن‌ها کمتر از درایوهای دیسک سخت اکسترنال است در نتیجه حق انتخاب شما کمتر است. به یاد داشته باشید که اگر می‌خواهید نهایت استفاده را از سرعت انتقال آن‌ها ببرید باید از USB 3.1 استفاده کنید. 

6- بازی: درایو سخت پلی استیشن و Xbox 360

درایو سخت شما می‌تواند تاثیر بسیار زیادی روی عملکرد بازی‌ها داشته باشد به همین دلیل همیشه درایو حالت جامد را به جای درایو دیسک سخت به شما پیشنهاد می‌کنیم. این موضوع برای کامپیوتر، انواع Xbox و انوع پلی‌استیشن و هر نوع دیگر کنسول صدق می‌کند. 

از آنجایی که سرعت درایو حالت جامد بسیار بیشتر از درایو دیسک سخت است بازی‌ها خیلی بهتر و سریع‌تر اجرا می‌شوند. تفاوت بین درایو حالت جامد و درایو دیسک سخت برای بازی مانند تفاوت شب و روز است. تنها در صورتی یک درایو دیسک سخت برای بازی بگیرید که هیچ حق انتخاب دیگری نداشته باشید. 

وقتی که قصد خرید درایو برای بازی را دارید به این موارد توجه کنید:

• برای کامپیوتر: هر درایو سختی که تهیه کنید با توجه به مشخصات سیستم شما به دردتان می‎خورد. همانطور که گفتیم درایو 3.5 اینچی برای دسکتاپ و 2.5 اینچی برای لپ‌تاپ و اتصال SATA مناسب است. 

• برای Xbox 360: Xbox 360 از درایو سخت 2.5 اینچی استفاده می‌کند. برای به روز رسانی یا جایگزینی باید یکی از محصولات بسیار گران قیمت مایکروسافت را خریداری کنید. می‌توانید از درایوهای شخص ثالث استفاده کنید اما باید از سفت ابزار مناسب Xbox استفاده کنید. 

• برای Xbox 360 S و E: درایو سخت استفاده شده در Xbox 360 S و E با  Xbox 360 سازگار نیستند. مدل‌های 4 گیگابایتی دارای فلش مموری اینترنال هستند که نمی‌توان آن‌ها را جایگزین و یا تعویض کرد. مدل‌های 250 گیگابایتی را می‌توانید به 500 گیگابایت ارتقا دهید. 

• برای  Xbox One و Xbox One X: Xbox One درایو اکسترنال با USB 3.0 را پشتیبانی می‌کند و بهتر است که از درایو حالت جامد استفاده نید. متاسفانه راه ساده‌ای برای تعویض درایو اینترنال وجود ندارد. 

• برای PlayStation 3: همه‌ی مدل‌های  PlayStation 3 دارای درایو SATA 2.5 اینچی هستند که می‌توانید به راحتی آن‌ها را تعویض کنید. 

• برای  PlayStation 4: مشابه مدل قبلی است. پلی استیشن4 درایو سخت اکسترنال را نیز از طریق USB 3.0 پشتیبانی می‌کند. 

7- درایوهای اینترنال و اکسترنال برای مک 

اگر از  MacBook Air, MacBook Pro, Mac Mini یا iMac استفاده می‌کنید باید به چند مورد توجه کنید. 

درایو سخت اینترنال برای مک

شما می‌توانید درایو اینترنال خود را بیرون آورده و آن را تعویض کنید اما این کار گارانتی دستگاه شما را از بین می‌برد. 

همه‌ی مدل‌های  MacBook Air, MacBook Pro, Mac Mini, و iMac از درایو 2.5 اینچی استفاده می‌کنند (به جز iMac 27 اینچی که از درایو 3.5 اینچی استفاده می‌کند). خوشبختانه آداپتور 3.5 به 2.5 موجود است. 

درمورد استانداردهای SATA, PCIe, NVMe و AHCI اوضاع کمی فرق می‌کند. برای مثال iMac 21.5 اینچی 2017 فقط درگاه  PCI را دارد. شما تا زمانی که مشخصات دستگاه خود را چک نکنید نمی‌دانید که دستگاه شما چه اتصالاتی را پشتیبانی می‌کند. 

درایو سخت اکسترنال برای مک

برای درایوهای اکسترنال گزینه‌های پیش روی شما بیشتر است. شما می‌توانید از  USB 2.0, USB 3.0, USB 3.1، تاندربولت2، تاندربولت 3 (که به آن USB Type-C نیز می‌گویند) استفاده کنید. 

دستگاه‌های مک از فایل سیستم مخصوص اپل استفاده می‌کنند در نتیجه درایوهای سخت اکسترنال معمولاً در حالت  HFS+ یا Apple File System برای عملکرد بهتر فرمت شده‌اند. 

اما به یاد داشته باشید که دیگر دستگاه‌ها قادر به خواندن فایل‌های  HFS+ یا APFS نیستند. تنها فرمتی که روی ویندوز و مک کار می‌کند  FAT32 است.